Lagere transitievergoeding door scholingskosten

Met de invoering van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) in 2015 introduceerde de wetgever ook de transitievergoeding. Deze vergoeding was oorspronkelijk bedoeld om na ontslag de transitie naar een andere baan voor een werknemer te vergemakkelijken. Vandaar de naam. Maar de werknemer was vrij in de keuze hoe de transitievergoeding te besteden, al kocht hij er een nieuwe ultra HD-flatscreen voor. Wel was bij het sociaal akkoord in 2013, waarop de WWZ is gebaseerd, afgesproken dat er regelgeving zou komen om scholingskosten op de transitievergoeding in mindering te kunnen brengen. En er kwam ook een ‘Besluit voorwaarden in mindering brengen kosten op transitievergoeding’. Het gaat dan om kosten bij het einde van de arbeidsovereenkomst om werkloosheid van de werknemer te voorkomen of de periode van werkloosheid te bekorten (transitiekosten), en om kosten van de werkgever tijdens het dienstverband met het doel de inzetbaarheid van de werknemer buiten de organisatie van werkgever te bevorderen (inzetbaarheidskosten). De werknemer moet wel vooraf schriftelijk hebben ingestemd met vermindering van de kosten. Denk aan scholingskosten, maar ook kosten voor outplacement, loopbaanbegeleiding etc.

Het probleem is dat het alleen gaat om kosten met het oog op een andere functie bij een andere werkgever, dus niet bij de eigen werkgever. Om werkgevers te laten investeren in bredere inzetbaarheid van werknemers, en werknemers hun toekomstperspectief op de arbeidsmarkt te laten verbeteren, is er een wijziging op het ‘Besluit’ ontworpen. Op basis van deze wijziging kunnen ook kosten ter bevordering van de inzetbaarheid op een andere functie bij de eigen werkgever verrekend worden met de transitievergoeding. Blijft dat de werknemer vooraf schriftelijk moet instemmen met de verrekening. Ook blijft ongewijzigd, dat de werkgever de kosten niet kan verhalen op een scholingsfonds of op de werknemer via een studiekostenbeding.

Het gewijzigde besluit is in concept op internetconsultatie geplaatst. Tot 10 december 2018 kan iedereen online een reactie op het conceptbesluit geven.

De regering betoogt dat deze verruiming van kosten die je mag verrekenen met de transitievergoeding, ervoor zorgt dat de kosten voor de transitievergoeding bij ontslag omlaag gaan. Maar daarvoor is nodig dat de werknemer voorafgaand akkoord gaat met verrekening van de scholingskosten met de transitievergoeding, terwijl een transitievergoeding pas aan de orde komt op een later moment en in geval van ontslag. Hoewel ik het alleen maar kan toejuichen als werknemers ervoor kiezen om zich continu te scholen en te blijven werken aan hun arbeidsmarktpositie, ken ik uit de praktijk niet 1 voorbeeld van een werknemer die ingestemd heeft met verrekening en daarmee in feite al een deel van zijn transitievergoeding heeft prijsgegeven. Bovendien blijven het kosten voor de werkgever, die je wellicht alleen al gedurende het dienstverband maakt en onder een andere noemer namelijk ‘inzetbaarheidskosten’. Was daar niet oorspronkelijk de transitievergoeding ook voor bedacht …