Baijingsleer toegepast: ontbindingsvergoeding ziet ook op misgelopen bonus

Onderstaand bericht is geschreven door Aranka de Voogd en gepubliceerd door SDU Opmaat Arbeidsrecht op 25 augustus 2016.

Ex-werknemer heeft als senior sales executive gewerkt in dienst van SAP. Jaarlijks werden doelen geformuleerd met betrekking tot de te behalen omzet. De arbeidsovereenkomst is inmiddels ontbonden. Er is een geschil gerezen over de uitbetaling van de bonus. Toepassing vaste jurisprudentie van de Hoge Raad (Baijingsleer).

Feiten
Werknemer is per 20 april 2012 in dienst getreden bij SAP als senior sales executive. Zijn salaris bestond uit een vast deel van 60% (€80.000,00)  en een variabel deel van 40%. Het variabele deel bedroeg € 49.966,-- bij het behalen van 100% van de voor hem vastgestelde doelen. In 2012 heeft werknemer 15,3% van zijn jaardoel gehaald, in 2013 18%.

Na een aantal gesprekken tussen SAP en werknemer naar aanleiding van het niet behalen van zijn doelen heeft SAP in december 2013 laten weten dat zij streven naar een beëindiging van het dienstverband.

Ontbinding arbeidsovereenkomst
Partijen bereiken geen overeenstemming  over een beëindigingsregeling, waarna  de zaak aan de kantonrechter is voorgelegd. Deze heeft de arbeidsovereenkomst ontbonden per 1 mei 2014. Hierbij is onder andere ook een billijke vergoeding van € 20.000 aan werknemer toegekend.

Vordering tot schadevergoeding
Werknemer vordert onder andere een schadevergoeding van € 10.000 voor een misgelopen bonus inzake één klant en een nader op te maken vergoeding voor overig misgelopen bonussen. De kantonrechter heeft namelijk alle vorderingen van werknemer die gebaseerd waren op misgelopen bonussen afgewezen.

Beoordeling Hof
Het standpunt van werknemer is dat SAP onrechtmatig heeft gehandeld door het werknemer onmogelijk te maken de bonussen te verdienen. Het hof overweegt hieromtrent dat de schade die werknemer hierdoor stelt te hebben geleden – gezien zijn standpunten – niets méér of anders behelst dan de negatieve gevolgen welke hij ondervindt als gevolg van de ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

Voor deze negatieve gevolgen heeft de kantonrechter al een voorziening getroffen, namelijk een billijke vergoeding ad € 20.000.

Mislopen van bonussen
Het hof besteedt uitgebreid aandacht aan het vermeende ‘mislopen’ van bonussen, door niet gesloten contracten. Zij constateert onder andere dat werknemer niet kan aantonen - met uitzondering van één contract – dat contracten met 10 partijen wel gesloten zouden zijn als er geen sprake zou zijn geweest van beleidswijzigingen, fouten of van andere omstandigheden (zoals het verplicht overdragen van het contract aan een collega). Het hof constateert dat als hier al sprake van zou zijn, SAP enige vrijheid in de uitvoering van haar bedrijf toekomt. Daarbij oordeelt het hof voorts dat werknemer in de gevallen dat hij een verwijt zou hebben kunnen maken ten opzichte van SAP, hij dat heeft nagelaten.

Wat betreft één klant waarbij werknemer wel aantoonbaar een bonus is misgelopen, oordeelt het hof dat er door de toekenning van een (billijke) vergoeding bij de ontbinding van de arbeidsovereenkomst door de kantonrechter in eerste aanleg, geen ruimte meer is voor het toekenning van een vergoeding op grond van het feit dat de werkgever de eisen van goed werkgeverschap niet in acht heeft genomen. Het hof past dus hier de Baijingsleer toe: in een ontbindingsprocedure ex 7:685 BW (OUD) dienen alle met de ontbinding van de arbeidsovereenkomst samenhangende aspecten mee te wegen bij de vaststelling van de hoogte van de vergoeding. Dat heeft de kantonrechter naar het oordeel van het hof hier gedaan (HR 2 november 2001, JAR 2001/255).

De vordering tot schadevergoeding wordt dan ook afgewezen.

Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 16 augustus 2016, ECLI:NL:GHSHE:2016:3685

Bron: Opmaat_Arbeidsrecht, nieuwsbericht 2016/473