Geen ontslag op staande voet bij aangetroffen, niet afgerekende goederen

Het blijft, zeker ook onder de WAB, lastig om te beoordelen wanneer een ontslag op staande voet nu wel of niet gestand houdt.

Zo ook in de kwestie die het Gerechtshof te Den Haag kreeg voorgelegd, waarbij in eerste aanleg de kantonrechter kennelijk moeite had met het concreet formuleren van de reikwijdte voor een rechtsgeldig gegeven ontslag op staande voet. Hoewel de criteria voor het aannemen van een dringende reden netjes in de wet genoemd staan, blijft er altijd ruimte voor eigen interpretatie. Daarbij komt dat de opsomming enkel een objectieve opsomming behelst, maar altijd ook de persoonlijke omstandigheden dienen te worden meegenomen bij de afweging of er geen ander, minder verstrekkend middel mogelijk is dan ontslag op staande voet.

Diefstal van goederen

In casu had werkneemster, alleenstaande moeder van 4, waarvan een kind verstandelijke beperkingen heeft, een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van 23 juli 2018 tot 23 februari 2019 en wel in de functie van filiaalleidster in opleiding.

Op 20 december 2018 wordt werkneemster “betrapt” op het in haar tas hebben van 5 chocoladeletters een pak spritskoeken die niet afgerekend waren. De beveiliger die de werkneemster betrapte heeft na overleg de goederen ingenomen en werkneemster laten gaan; zij zou een dag later met de bedrijfsleider in gesprek gaan. Dit gesprek heeft de volgende dag in de ochtend plaatsgevonden, waarna werkneemster geschorst is en op 27 december haar per brief ontslag op staande voet gegeven wordt. Werkneemster klimt in de pen en geeft tekst en uitleg van de situatie, waaronder dat zij die bewuste dag slecht nieuws over haar gehandicapte kind had vernomen en daar van slag van was, waardoor zij vergeten was de goederen af te rekenen aan het eind van de dag. Nu de werkgever daar niet op reageert, verzocht werkneemster de rechter om vernietiging van het gegeven ontslag. Ook de kantonrechter acht evenwel de (vermeende) diefstal afdoende grond om het gegeven ontslag op staande voet te bekrachtigen.

Persoonlijke omstandigheden

In hoger beroep vindt werkneemster een gewillig oor bij het Gerechtshof die aangeeft dat de door werkneemster gestelde bijzondere persoonlijke omstandigheden niet zomaar door de werkgever buiten beschouwing hadden mogen worden gelaten. Hoewel wellicht door het handelen van werkneemster het vertrouwen schade heeft opgelopen, was er reden om in dit geval andere, minder verstrekkende maatregelen te nemen. Immers kan niet worden uitgesloten dat werkneemster niet de bedoeling had de goederen te stelen, maar zij daar, door de berichtgeving van die dag, net meer aan had gedacht.

Geringe waarde

Daarbij komt, aldus het gerechtshof, dat de goederen een zeer geringe waarde hadden, hetgeen, tezamen met de persoonlijke omstandigheden van werkneemster, eens te meer een reden hadden moeten zijn voor werkgever om een minder zwaar middel in te zetten dan ontslag op staande voet.

Nu het een contract voor bepaalde tijd met een nog geringe looptijd behelst, acht het gerechtshof het redelijk dat aan werkneemster een billijke vergoeding wordt toegekend, gelijk aan het loon over de resterende periode dat de overeenkomst zou hebben voortgeduurd. Van een transitievergoeding was in dit geval geen sprake nu deze situatie nog onder WWZ valt en werkneemster nog geen 24 maanden in dienst was.

NOVO’s tip

Het al dan niet geven van een ontslag op staande voet blijft een lastige keuze. Van belang is dat er niet alleen naar de onverwijldheid en objectieve dringendheid gekeken wordt, maar dat ook de persoonlijke omstandigheden worden meegenomen in de besluitvorming. Wilt u weten wat de mogelijkheden zijn? Neem contact op met NOVO Advocaten te Breda, specialisten in Arbeidsrecht. U kunt ons bereiken per mail op info@novo-advocaten.nl of telefonisch op 076-2056040.