En weer een ontbinding op de h-grond: ziekte gepasseerd!

Het was bedoeld als een restcategorie, een uiterst geval in uitzonderlijke situaties: de h-grond bij ontbinding via de kantonrechter. En toch zie je steeds vaker dat de rechter met de handen in het haar niet anders kan dan deze grond te benutten om toch de ontbinding uit te spreken. Zo ook de kantonrechter te Den Haag.

Juridisch en feitelijk werkgever

Wat was het geval: werkneemster was in dienst bij de gemeente Den Haag (juridisch werkgever), maar werd feitelijk tewerkgesteld bij Stichting Werkbij (feitelijk werkgever) op basis van de Wet Inschakeling Werkzoekenden (WIW). Met de invoering van de Wet Werk en Bijstand in 2014 is de WIW komen te vervallen, en (heel kort samengevat) is uiteindelijk daarmee ook het bestaansrecht aan Stichting Werkbij ontnomen. De gemeente heeft daarom de arbeidsovereenkomst met werkneemster opgezegd, maar uit hoofde van een geldend sociaal plan, bleef werkneemster nog tot uiterlijk 01 juli 2015 in dienst.

Ziekte werkneemster / afwijzing ontslagvergunning UWV

Werkneemster werd evenwel in februari 2014 ziek. De gemeente besloot om toch een ontslagvergunning aan te vragen, maar het UWV wijst af: de gemeente is juridisch werkgever en dus niet opgehouden te bestaan en daarmee geldt meteen het opzegverbod bij ziekte: de gemeente dient werkneemster tenminste gedurende de eerste twee jaar van haar ziekte in dienst te houden.

Tweede kans: ontbinding?

De gemeente laat het er niet bij zitten en verzoekt vervolgens de kantonrechter om tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst te komen. Hierbij geeft de gemeente aan dat zij weliswaar de juridische werkgever was, maar Stichting Werkbij de feitelijke en deze wegens bedrijfsbeëindiging is opgehouden te bestaan. Bij volledige bedrijfssluiting geldt het opzegverbod bij ziekte niet en dus dient ontbinding te worden uitgesproken, aldus de gemeente.

Geen bedrijfseconomische redenen

De kantonrechter maakt het spannend en wijst af om de genoemde bedrijfseconomische redenen. De reden hiervoor is dat de wet niet voorziet in een onderscheid tussen formeel en feitelijk werkgeverschap. Stichting Werkbij is dan wel als feitelijk werkgever komen te vervallen, maar de gemeente blijft dan als juridisch werkgever gehouden aan de reguliere regels bij ziekte: het opzegverbod kan niet opzij worden gezet en dus geen ontbinding op grond van bedrijfseconomische redenen.

De h-grond

Is er dan wel een andere mogelijkheid? Jazeker, zegt de kantonrechter. Het ontbindingsverzoek houdt immers geen verband met de ziekte van werkneemster en dan kan de “restcategorie” van de h-grond eventueel soelaas bieden.  

Uit de parlementaire geschiedenis blijkt weliswaar dat het oog met deze h-grond gericht was op zeer uitzonderlijke omstandigheden, zoals detentie, illegaliteit van de werknemer of iets dergelijks, maar is expliciet niet limitatief genoemd. Wel is vast komen te staan dat deze grond niet gebruikt mag worden voor het samenvoegen van alle voorgaande gronden bij elkaar om zodoende alsnog tot een ontbinding te komen. Daarvan is in dit geval evenwel geen sprake oordeelt de kantonrechter, terwijl voldoende vast is komen te staan dat er voor de gemeente geen andere redelijkerwijs mogelijke oplossingen zijn. Nu de WIW-voorzieningen al geruime tijd vervallen zijn heeft de gemeente een gerechtvaardigd belang dat onder deze h-grond geschaard kan worden. Ontbinding volgt dan ook.

Wilt u meer weten over de mogelijkheden van ontslag, al dan niet bij ziekte? Neem dan contact op met NOVO Advocaten te Breda, specialisten Arbeidsrecht, via info@novo-advocaten.nl of bel naar 076-2056040.