Transitievergoeding blijft verschuldigd, ook na herstel van de arbeidsovereenkomst in hoger beroep

De rechtbank in Amsterdam is creatief geweest: zij herstelt een – met toestemming van het UWV geëindigde - arbeidsovereenkomst, maar niet met terugwerkende kracht vanwege slechte financiële positie van de werkgever, waarbij de reeds betaalde transitievergoeding wél verschuldigd blijft.

Wat was het geval? Werkgever heeft een ontslagvergunning aangevraagd bij het UWV voor een van haar medewerkers, een doofblinde man met een Wajong-status. De reden voor het verzoek is gelegen in de slechte bedrijfseconomische resultaten van de organisatie. Het UWV geeft toestemming en de arbeidsovereenkomst wordt per 01 november 2015 opgezegd, waarna de werknemer een verzoekschrift indient bij de rechtbank met het verzoek werkgever te veroordelen de arbeidsovereenkomst te herstellen.

Slechte financiële positie werkgever?

Werknemer geeft bij verzoek aan dat ten onrechte het UWV toestemming heeft verleend, nu er geen sprake is van een slechte financiële positie van werkgever. Subsidiair geeft werknemer aan dat – als er sprake zou zijn van een slechte financiële situatie – werkgever niet aantoont waarom dit tot ontslag van werknemer zou moeten leiden, zulks terwijl de gevolgen voor werknemer, met zijn zwakke arbeidsmarktpositie, verstrekkend zijn.

Werkgever voert verweer en geeft aan dat het UWV terecht en op de juiste gronden de toestemming heeft verleend. Er is sprake van een negatief eigen vermogen en de financiële positie van het bedrijf is zwak. De werkzaamheden van werknemer (PR-activiteiten) kunnen het gemakkelijkst geschrapt worden en worden overgenomen door vrijwilligers.

De Kantonrechter

De kantonrechter deelt de mening van werkgever niet en is van oordeel dat het UWV ten onrechte vergunning heeft verleend. Er is weliswaar sprake van een negatief eigen vermogen, maar dat negatieve eigen vermogen is de afgelopen vier jaar verminderd tot nagenoeg een kwart. Het enkel hebben van een negatief eigen vermogen is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende voor ontslag. Daarbij komt dat werkgever geenszins inzichtelijk heeft gemaakt waarom de positie van werknemer dient te komen te vervallen én wat de (financiële) gevolgen van zijn vertrek (en het inzetten van vrijwilligers) zijn. Bovendien staat vast dat de werkzaamheden van werknemer blijven bestaan. Zij acht het dan ook op zijn plaats dat de arbeidsovereenkomst hersteld wordt.

Herstel van de arbeidsovereenkomst tegen een latere datum

Omdat werkgever afhankelijk is van subsidies, besluit de kantonrechter de arbeidsovereenkomst niet te herstellen per de eerdere einddatum van 01 november 2015, maar pas per 25 april 2016.  Wel dient er dan een voorziening voor werknemer te worden getroffen over de tussenliggende periode van 01 november 2015 tot 25 april 2016.

Nu werknemer in die periode wel (terecht) WW heeft ontvangen, veroordeelt de kantonrechter de werkgever tot betaling van het netto equivalent van het bruto bedrag dat gelijk is aan het verschil tussen het bruto maandsalaris van werknemer (vermeerderd met vakantiegeld) en de bruto WW-uitkering.

Pensioen?

De aanspraak op gemist pensioen, zoals door werknemer verzocht, wordt afgewezen: werknemer wordt gecompenseerd voor de tussenliggende periode, terwijl geen arbeid verschuldigd was, zulks terwijl werknemer eveneens een transitievergoeding heeft ontvangen, die niet onverschuldigd is en werknemer derhalve kan behouden.

Wilt u meer weten over de mogelijkheden van ontslag en de mogelijke gevolgen daarvan? Neem dan contact met NOVO Advocaten te Breda via info@novo-advocaten.nl of bel ons via 076-2056040. We staan u graag te woord.